Alimentatie
Hoeveel moet je betalen of waar heb je recht op na de scheiding?
Kinderalimentatie
Ouders (met of zonder gezag en ook de ‘verwekker’ van een kind) moeten kinderalimentatie betalen voor hun minderjarige en jong meerderjarige (stief)kinderen tot 21 jaar, ook al is er geen sprake van behoeftigheid. Ook kan een stiefouder onderhoudsplichtig zijn voor zijn of haar stiefkinderen. De hoogte van de te betalen onderhoudsbijdrage is afhankelijk van de behoefte van de kinderen en de draagkracht van de ouders. De behoefte wordt vastgesteld aan de hand van het netto besteedbaar gezinsinkomen, de leeftijd van de kinderen en het aantal kinderen dat tot het gezin behoort. De draagkracht van de ouder wordt forfaitair vastgesteld aan de hand van zijn/haar inkomen (en eventueel kind gebonden budget) verminderd met de noodzakelijke lasten. Het vastgestelde of overeengekomen bedrag dient jaarlijks te worden verhoogd met het wettelijk indexeringspercentage. Kinderalimentatie heeft voorrang boven partneralimentatie.
​
Wij kunnen jou adviseren over kinderalimentatie of kunnen een behoefte en/of draagkrachtberekening opstellen.
Fatsoenlijk de relatie afronden
Partneralimentatie
Als één van de ex-echtgenoten / partners niet genoeg inkomsten heeft om van te leven, heeft de ander de plicht om bij te dragen in de kosten van het levensonderhoud. Als ex-samenwoners is er geen wettelijke verplichting de ex-partner partneralimentatie te betalen, tenzij de partners hierover afspraken hebben gemaakt in hun samenlevingsovereenkomst.
De alimentatietermijn die tot 1 januari 2020 gold was 12 jaar. Met ingang van 1 januari 2020 zijn er nieuwe wettelijke regels voor partneralimentatie in werking getreden. Deze komen er kort gezegd op neer dat de duur van de partneralimentatie is gelijkgesteld aan de helft van de duur van het huwelijk met een maximum van vijf jaar. Er zijn een aantal uitzonderingssituaties, bijvoorbeeld als er kinderen zijn jonger dan 12 jaar, bij een huwelijk langer dan 15 jaar en de alimentatie ontvanger 10 jaar jonger is dan de AOW leeftijd of bij een huwelijk langer dan 15 jaar en de alimentatie ontvanger is geboren op of voor 1 januari 1970 en die persoon bereikt over meer dan 10 jaar de AOW leeftijd.
De omvang van de partneralimentatie wordt bepaald aan de hand van enerzijds de behoefte van de ‘ontvanger’ (=alimentatiegerechtigde) en anderzijds de draagkracht van de ‘betaler’ (=alimentatieplichtige). Ook niet-financiële factoren kunnen een rol spelen bij de vaststelling van de alimentatiebijdrage. De behoefte van de alimentatiegerechtigde wordt procentueel vastgesteld aan de hand van het netto besteedbaar gezinsinkomen, verminderd met de kosten van de kinderen en het eigen inkomen van de alimentatiegerechtigde. De draagkracht van de alimentatieplichtige is afhankelijk van het inkomen en de werkelijke lasten. Per 1 januari 2023 worden de woonlasten forfaitair berekend (30% van het netto besteedbaar inkomen). Het vastgestelde of overeengekomen bedrag dient jaarlijks te worden verhoogd met het wettelijk indexeringspercentage.
​
Het is mogelijk in het (echtscheidings)convenant een niet-wijzigingsbeding over de partneralimentatie vast te leggen. De alimentatie kan in beginsel niet meer in de toekomst worden gewijzigd maar het is van belang goed te weten wat de gevolgen zijn van een niet-wijzigingsbeding in een echtscheidingsconvenant.
​
Wij kunnen jou adviseren over partneralimentatie of kunnen een behoefte en/of draagkrachtberekening opstellen.